Isang sandaling di makapagsalita.
Sa kabila ng mga matang umaapila.
Sana'y dinggin ang isang panalangin.
Habang buhay na haharapin.
Nangangarap. Naghihikahos.
Isipang may dalang panaghoy.
Damdaming nais iparinig.
Sa lahat ng dumadaing.
18.9.09
15.9.09
Stranger.
I don't know, but I don't feel any regrets of being a stranger to once you known as a friend, it is just but an integral part of life.
Me: Ano ka? Stranger?
Friend: Trying to be.
Malungkot mawalan ng isang kaibigan, na dati lagi mo kasama kahit saan ka man magpunta, o kung nasaan man ang kasiyahan. Pero inaasahan ko na din ang ganyang mga bagay, dahil ako na mismo ang unang lumayo, ako na mismo ang unang nagbago. May magagawa akong paraan para bumalik ito, pero ayaw ko na din subukan dahil alam kong iba na ito kaysa sa dating pagkakaibigan. Iba na din ang ginagalawan kong mundo sa ginagalawan nilang mundo. Marami na ang pagkakaiba at marami na ang nagbago.
Di man gustuhin ngunit kailangan tanggapin na ganon na nga iyon, at ayaw ko na din naman makipagplastikan para lang mabalik ang dating samahan.
Those incidence that happen months ago may have ruined what I call friendship, and I personally don't liked what happened. Mahirap makipagusap sa taong di mo na talagang kilala, dahil isa na silang stranger sa iyong buhay.
Sa bandang huli, ako at sila lang ang makakapag-desisyon kung pwede pa bang maibalik ang dating pagkakaibigan o acquaintance na lang ang turingan niyo sa isa't isa. Mas pipiliin ko na lamang ang huli, di dahil napaka-selfish ko, ngunit dahil ito ang sa tingin kong mas makakabuti sa lahat.
Me: Ano ka? Stranger?
Friend: Trying to be.
Malungkot mawalan ng isang kaibigan, na dati lagi mo kasama kahit saan ka man magpunta, o kung nasaan man ang kasiyahan. Pero inaasahan ko na din ang ganyang mga bagay, dahil ako na mismo ang unang lumayo, ako na mismo ang unang nagbago. May magagawa akong paraan para bumalik ito, pero ayaw ko na din subukan dahil alam kong iba na ito kaysa sa dating pagkakaibigan. Iba na din ang ginagalawan kong mundo sa ginagalawan nilang mundo. Marami na ang pagkakaiba at marami na ang nagbago.
Di man gustuhin ngunit kailangan tanggapin na ganon na nga iyon, at ayaw ko na din naman makipagplastikan para lang mabalik ang dating samahan.
Those incidence that happen months ago may have ruined what I call friendship, and I personally don't liked what happened. Mahirap makipagusap sa taong di mo na talagang kilala, dahil isa na silang stranger sa iyong buhay.
Sa bandang huli, ako at sila lang ang makakapag-desisyon kung pwede pa bang maibalik ang dating pagkakaibigan o acquaintance na lang ang turingan niyo sa isa't isa. Mas pipiliin ko na lamang ang huli, di dahil napaka-selfish ko, ngunit dahil ito ang sa tingin kong mas makakabuti sa lahat.
9.9.09
Battlefield.
lost in the crowd, finding my self out.
I am left vulnerable by those sleazy thoughts.
sometimes wondering, how? why? then?
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Ang buhay ay isang malaking 'battlefield'. Di mo alam kung kailan ka masusugatan, di mo alam kung kailan ka mananalo sa isang laban. Di mo din malalaman kung kailan ka makakapagpahinga kahit saglit lang. Kailangan mong lumusong ng lumusong, laban lang kung laban, kung hindi mo gagawin yun, ikaw ang matatalo, ikaw ang mako-corner ng sarili mong laban. Ikaw ang talunan sa bandang huli. Marami, iba't iba ang uri ng laban, depende yan sa tao, depende yan kung ano ang nais niyang harapin, depende yan kung saan siya mahina, depende yan kung saan siya malakas. Ang kahinaan natin ay ang ating kalakasan. Marahil magulo sa idelohiya ng iba, ngunit ang iyong kahinaan ang siyang magiging lakas mo sa oras na ito ay iyong kalabanin, at mapagwagian. Kung nagawa mo iyon, ang ibig sabihin lamang nun ay nanalo ka, naharap mo ang iyong sarili, ang sarili mo lamang ang iyong kalaban eh. ----
Your worst enemy is yourself, your greatest friend is yourself.
I am left vulnerable by those sleazy thoughts.
sometimes wondering, how? why? then?
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
Ang buhay ay isang malaking 'battlefield'. Di mo alam kung kailan ka masusugatan, di mo alam kung kailan ka mananalo sa isang laban. Di mo din malalaman kung kailan ka makakapagpahinga kahit saglit lang. Kailangan mong lumusong ng lumusong, laban lang kung laban, kung hindi mo gagawin yun, ikaw ang matatalo, ikaw ang mako-corner ng sarili mong laban. Ikaw ang talunan sa bandang huli. Marami, iba't iba ang uri ng laban, depende yan sa tao, depende yan kung ano ang nais niyang harapin, depende yan kung saan siya mahina, depende yan kung saan siya malakas. Ang kahinaan natin ay ang ating kalakasan. Marahil magulo sa idelohiya ng iba, ngunit ang iyong kahinaan ang siyang magiging lakas mo sa oras na ito ay iyong kalabanin, at mapagwagian. Kung nagawa mo iyon, ang ibig sabihin lamang nun ay nanalo ka, naharap mo ang iyong sarili, ang sarili mo lamang ang iyong kalaban eh. ----
Your worst enemy is yourself, your greatest friend is yourself.
Love letter for no one.
Para sa iyo,
Nagiintay ba ako sa pagdating mo? O sadyang hinahayaan ko lang ang tadhana na makita kita? Iniisip ko, sa mga paglalakbay ko ay nakasama na kita, ngunit di pa kita nakita, nasa paligid ka lang. Alam kong di pa huli ang lahat, di ko naman kailangan makipagsabayan sa iba. Kailangan ko lang malaman na darating ka pa sa buhay ko. Kailangan ko malaman na nandyan ka lang, naghihintay din, hinahanap ako. Di pa tinatakda ng panahon ang pagkikita natin, maraming nagpapakilala sa akin, ngunit di kita makita.
Sana, kung nasaan ka man, maging masaya ka. Maghihintay lang ako. Di mapapagod.
Maraming salamat.
nagmamahal,
ako.
Nagiintay ba ako sa pagdating mo? O sadyang hinahayaan ko lang ang tadhana na makita kita? Iniisip ko, sa mga paglalakbay ko ay nakasama na kita, ngunit di pa kita nakita, nasa paligid ka lang. Alam kong di pa huli ang lahat, di ko naman kailangan makipagsabayan sa iba. Kailangan ko lang malaman na darating ka pa sa buhay ko. Kailangan ko malaman na nandyan ka lang, naghihintay din, hinahanap ako. Di pa tinatakda ng panahon ang pagkikita natin, maraming nagpapakilala sa akin, ngunit di kita makita.
Sana, kung nasaan ka man, maging masaya ka. Maghihintay lang ako. Di mapapagod.
Maraming salamat.
nagmamahal,
ako.
3.9.09
Moving On.
People do come and go. Though they can't stay longer physically with you, the memory of them will still linger with you forever. It is how they've touched your life, it is how they've inspired you that will make them last 'till eternity. Sometimes it takes courage to accept the fact that they're maybe gone.
It is not the fear of loosing them, but it is the fear for the fact that they will be not there with you to see what you have become because of them.
We have to move on and to face our own path, take the courage to take that one step that will change our life, for the better.
It is not the fear of loosing them, but it is the fear for the fact that they will be not there with you to see what you have become because of them.
We have to move on and to face our own path, take the courage to take that one step that will change our life, for the better.
1.9.09
The Iron-Mask Man.
Isang taong nagtatago sa isang maskara.
Maraming nais sabihin na 'di kayang isigaw.
Malalaman pa ba ang tunay na dahilan sa kanyang pagtatago?
O tuluyan na niyang hahayaan ang suot na maskara ang humarap sa tao?
Maraming nais sabihin na 'di kayang isigaw.
Malalaman pa ba ang tunay na dahilan sa kanyang pagtatago?
O tuluyan na niyang hahayaan ang suot na maskara ang humarap sa tao?
Subscribe to:
Posts (Atom)